Mała tajemnica

Mam swój wyśniony mały świat

gdzie rzeki czyste płyną

zieleń przez cały bywa rok

a szczęście nie jest chwilą

muzyka cicho w liściach gra

ludzi jest niezbyt dużo

tylko przyjaźni śmieją się

i nigdy się nie nudzą

aut nie widziałam może są

ukryte gdzieś w garażach

powietrze pachnie lilią bzem

i nikt się nie wyraża

 wieczorem miło spędzam czas

bez zmartwień i kłopotów

jeśli ktoś chciałby do mnie wpaść

niech pisze- jestem gotów

Zakopane

Czas niestety wszystko dziwnie zmienia,
z żalem przyznam, że oceniam gorzej,
te   kolory sprane i wyblakłe,
góry niższe, brudne, szare  morze.

Tatry gołe, utraciły czapy,
zawstydzone chowają się w chmurach,
rozpleniły się maszkary reklam,
stare chaty, ech tam, same wióra.

 Moje ścieżki dawno wydeptane,
inne ptaki ćwiczą co dzień gardła, 
nawet miłość co była tak trwała,
wyspinała się i z hukiem spadła.    

Jeszcze pewne  słowa brzęczą w uchu,
słyszę  śnieg co skrzypi w noc grudniową,
wyjechałeś bez słowa w nieznane
i zająłeś się panienką nową.  

Ryzykowne jest szukanie śladów,
życie biegnie na oślep z rozpędem,
wolę myśleć przy ogniu w kominku,
że w twym sercu zawsze jednak będę.
                

Pamiętasz?

Przytuliłam się kiedyś do Ciebie

i spytałam, czy do mnie coś czujesz,

zaskoczony odrzekłeś, że owszem,

co dzień bardziej  bliskości brakuje.

Całowałam Cię w myślach zmysłowo,
trochę głupio to wyszło, niezgrabnie,
 odsłoniłam uczucia  zbyt wcześnie,
 nie wypada kobiecie, nieładnie. 

Teraz czekam na ruch z twojej strony,

musisz w końcu być bardziej odważny,

napisz maila, lub zadzwoń wieczorem,

tak bym chciała popatrzeć  na  gwiazdy.

Nocny spacer jest zawsze udany,

cisza wokół i nic nie przeszkadza,

możesz skupić się wyłącznie na mnie,

wiesz, o wszystkim możemy pogadać.