Czym różni się jesienny wiatr,
od wiosennego wiewu,
jeden ma zapach świeżych traw,
drugi pomruki gniewu.

Słońce też jakby już nie to,
przymglone i nie grzeje,
na szczęście kwiaty jeszcze są
a deszczyk siąpi, leje.

Kasztany mają ciepły brąz
i dziwną siłę w sobie,
dlatego zbieram je co dnia,
ludziki śmieszne robię.

Liście z przestrachu śmiesznie drżą,
na szczęście wciąż zielone,
niedługo zmienią barwy swe,
czerwienią wiąz zapłonie .

Wybrańcy bogów

Poeci przeważnie są bladzi,

nerwowi, wrażliwi, bez kasy.

Jak sięgam pamięcią, od wieków.

Wyjątek pojawi się czasem.

Lecz każdy z pewnością ma talent

i duże o sobie mniemanie.

Krytyka niech sobie używa,

potokiem słów stawią  jej tamę.

Ach, chciałabym poznać poetę,

młodego, zdrowego i z kontem.

Choć  tyle już czasu minęło,

to wierzę, jest taki, nie wątpię.

A wtedy zamieni mi życie,

zapewne w prawdziwą sielankę.

Lecz sama już nie wiem, czy zechcę,

by mówił, że kocha-jak mantrę.

Rozważania bezpodstawne

A kiedy opadną emocje,
to nie wiem, czy będzie coś dalej,
zbyt krótko się znamy pszepana,
by płynąć jak mówią- na fali.

A kiedy ujawnią się wady,
przyszłości, niestety, nie wróżę,
nie dla nas tajemne spotkania,
zapędy Waćpana ostudzę.

Kobiety są takie wybredne,
choć czasem żałują po czasie
 i nie chcą broń Boże się przyznać,
ten gość jednak, kurcze, miał klasę.

Zagadkowa historia

Tamta pani uśmiech ma wciąż zagadkowy, jakby chciała opowiedzieć / bez szczegółów/, prawie wierzę, że posiada rzadkie cechy, skoro właśnie, ją pan wybrał spośród tłumu. Mówi szyfrem, a ja nie wiem co to znaczy, może lepiej, w końcu byłoby mi smutno, widzę jasno, że nie jestem w pana typie, mam nadzieję, przyjdzie dla mnie lepsze jutro. Ale troszkę, to zazdroszczę owej pani, miała szczęście, że spotkała dżentelmena, który co dzień o niej myśli, pisze wiersze, w moim życiu, to niestety, nic nie zmienia.

Zawirowania

Emocje-wyciszcie się proszę,

bo w końcu tabletką was złamię,

ja chcę być codziennie wyspana,

więc muszę  mieć serce jak kamień.

A myśli, wybieram  pogodne,

utkane na kanwie marzenia,

codziennie niech jedno się spełnia,

wystarczy- i tak życie zmieniam.

Postaram się więcej nie martwić,

nie mogę mieć wpływu na wszystko,

na szczęście są inni mądrzejsi,

przynajmniej o sobie tak myślą.

Lecz lwica jest we  mnie zadziorna,

odzywa się zwykle nie w porę

i walczy o sprawy przegrane,

a cięgi to za nią… ja biorę.

Czarownica

Okulary- szkła  różowe,

 mam pod ręką, są gotowe,
na dni szare i pochmurne,
kiedy wszystko jest zbyt trudne.

I na serce mam kropelki,
na frasunek, ucisk wszelki,
pomieszanie z poplątaniem,
długie zbyt oczekiwanie.

Bo ja jestem czarownicą,
chociaż gładkie moje lico,

wiedz, pozory czasem mylą,

strzeż się, jestem wszak dziewczyną.

---