W nawiązaniu

„Chcę żeby kiedyś wspominano”,
że żyłam sobie jakby obok,
miałam przyjaciół , mało wrogów,
 wstawałam  zawsze prawą nogą.

Śmiałam się czasem do rozpuku,
chociaż powodów było mało,
chodziłam zwykle  swoją drogą,
ptasiego mleka brakowało.

Z upływem czasu coraz cichsza,
leczyłam nowe wciąż wyzwania,
kurczyłam się, możliwe z zimna,
w końcu odeszłam bez szemrania.