Przepraszam

Trzeba się bardzo pospieszyć
zbyt szybko życie ucieka
wszyscy są tacy nerwowi
odchodzą i nikt nie czeka

terminów nie dotrzymują
zapominają spotkania
a tyle spraw nieskończonych
coś ich ze świata przegania

luksusem jest mieć przyjaciół
nie można tego roztrwonić
potem daremne już żale
możesz zapukać zadzwonić

nikt nie odpowie wejdź proszę
nikt nie przytuli cię czule
a ja myślałam że zawsze
że tylko z tobą w ogóle

przepraszam że zawiniłam
nie zadzwoniłam nie przyszłam
i tylko to mi zostało
modlić się powracać myślą