Ach, nie będę się ośmieszać
i tępić rywalki,
opowiadać, żeś wspaniały
pić z tej samej
szklanki.
Nawet jeśli żyć nam przyszło
w podniebnej przestrzeni,
ja wybieram inną
chmurkę,
taką bliżej ziemi.
Jeść nie muszę z twojej ręki,
potrafię gotować
i nie będziesz przewodnikiem,
możesz kompas schować.
Zawsze idę swoją drogą,
drogowskazy mijam,
na pytania odpowiadam,
tak, jestem niczyja.
To nie sztuka pójść w niewolę
i nie mieć odwrotu,
potem tylko pozostaje,
zazdrościć psu, kotu…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz