Góry

I znowu jestem w górach w tym miejscu co przed laty, cóż z tego, narty w domu, na zboczach śniegu łaty. Powietrze coś zmienili, nie pachnie już sosnami i my zupełnie inni, choć „w środku” tacy sami. Pamiętam bardzo dobrze, te szusy ze Skrzycznego, gdy śnieg się mienił srebrem, nie ma nic piękniejszego. Może coś w nas zostało, z tych dobrych, starych czasów, przyjaźń na długie lata, i szyszki prosto z lasu. Wyprawy w czas młodości, są czasem ryzykowne, cóż kiedy pamięć nie śpi, a serce uczuć głodne.