poniedziałek, 24 października 2011

Gdybanie

Gdyby tak dało się zapomnieć,
to wszystko co balastem było,
mąciło w głowie, rwało serce
i podszywało się pod miłość.

Gdyby tak dało się uwierzyć,
w to wszystko, co wzruszeniem będzie,
w te rzadkie chwile zapomnienia,
co biegną sobie jak w obłędzie.

Gdyby tak dało się zatrzymać,
ten czas, co nie jest do stracenia
i wszystkie głupie myśli w głowie
i wspólne nasze zachwycenia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz