Można z fusów do kawy,
z ręki ponoć się wróży,
a ja w sny trochę wierzę,
w moje Biuro Podróży.
Nocne tanie wycieczki,
kilka chwil zapomnienia,
te wyprawy w nieznane,
gdzie się rodzą marzenia.
Nawet nie wiem dokładnie,
z kim tej nocy tańczyłam,
kto przygrywał do tańca,
ważne, rano wróciłam.
Odmłodzona, szczęśliwa,
poszłam rano do pracy,
czekam kiedy noc przyjdzie,
będzie pięknie, inaczej…
Zaczęłam pisać późno, jak sam tytuł wskazuje, prawie na deser... artystka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz