Postanowiłam się nie spieszyć
i tak niczego nie dogonię,
nie muszę mieć wszystkiego naraz,
wiosną, wystarczą pelargonie.
Postanowiłam się nie martwić
i tak mam kilka siwych włosów,
nie wydam też tomiku wierszy,
bo nie potrzeba mi rozgłosu.
Odtąd dla siebie będę miła,
tolerancyjna , bez przesady,
na smutek kupię sobie chałwę,
tabliczkę gorzkiej czekolady.
Codziennie psa pogłaszczę czule,
kwiatki pochwalę, że znów kwitną,
zapomnę o telewizorze,
zechcę kobietą być ambitną.
Czasem odwiedzę przyjaciela,
co stara się być dla mnie miły,
/po prawdzie, to go zaniedbuję/,
ale częstokroć nie mam siły.
Na gesty, słowa co kosztują,
zawsze się odbijają echem,
lecz może warto inwestować,
w kogoś ,kto dobrym jest człowiekiem.
Zaczęłam pisać późno, jak sam tytuł wskazuje, prawie na deser... artystka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz