Koniugacja

Czas przeszły ma wielkie buty
i żółte zniszczone zęby
odchodzi szybko w nieznane
by tworzyć zręby legendy

czas przyszły ma bose stópki
nieśmiały jest przestraszony
wygląda sobie zza węgła
i będzie chyba za moment

a chwilą jest teraźniejszość
zakłuje jak rzęsa w oku
wymyka się wciąż zuchwale
i mówi dajcie mi spokój