Postaram się nic nie uronić,
ze spojrzeń co do głębi grzeją,
z dotyku twojej miękkiej dłoni
i słów co znowu tchną nadzieją.
Świat nieco zwolni w swoim biegu,
może i wiosna się przyłoży,
by dwojgu ludziom niespodzianie,
było już lepiej, a nie gorzej.
Bo jeśli kiedyś się spotkamy,
można założyć,że przypadkiem,
to uwierz, będę urzeczona,
bo wiem, że szczęście bywa rzadkie.
Zaczęłam pisać późno, jak sam tytuł wskazuje, prawie na deser... artystka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz