Mnie do szczęścia wystarczy niewiele,
jedna para wygodnych półbutów,
pies co byłby moim przyjacielem,
pewna droga, biegnąca bez skrótów.
Każdy dzionek odkryty na nowo,
z jasnym słońcem na niebie koniecznie
i świadomość, że jednak gdzieś jesteś,
czuwasz przy mnie, by było bezpiecznie.
Zaczęłam pisać późno, jak sam tytuł wskazuje, prawie na deser... artystka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz